رابطه بین میزان خلاقیت مربیان با عملکرد تیم‏های ورزشی آنها

هدف اصلی این تحقیق، بررسی رابطه بین خلاقیت مربیان با عملکرد تیم­های ورزشی فوتسال و والیبال می­باشد. جامعه آماری این تحقیق را، مربیان تیم­های ورزشی والیبال و فوتسال (خانم­ها و آقایان) شرکت­کننده در مسابقات سراسری دانشجویان وزارت علوم و تحقیقات و فناوری تشکیل داده است که براساس جدول مورگان و کرجسای72 نفر از آنها به صورت تصادفی به عنوان نمونه آماری انتخاب شده­اند. این تحقیق از نوع توصیفی و همبستگی است که اطلاعات مورد نیاز آن از طریق پرسشنامه و ثبت نتایج مسابقات جمع آوری گردیده است. ابزار اندازه‏گیری این تحقیق شامل: پرسشنامه­های خلاقیت (رندسیپ)، برگه نتایج عملکردورزشکاران (محقق ساخته) و متغیرهای زمینه­ای می باشد نتایج بیانگر این است که 11/3% از مربیان از سطح خلاقیت بالا و بسیار بالا برخوردارند و بقیه در سطح متوسط و پایین خلاقیت قرار دارند. 28/65% از مربیان نمونه آماری دارای مدرک کارشناسی بودند. یافته­های تحقیق نشان داد که بین میزان خلاقیت مربیان و عملکرد تیم­های ورزشی آنها رابطه مستقیم و معناداری وجود دارد (01/0 > p، 39/0 = r). از مجموع متغیرهای زمینه­ای تنها متغیر سن، ارتباط معکوس و معنادار با خلاقیت مربیان دارد (01/0 > p، 39/0 = r). همچنین متغیرهای سابقه مربیگری مربیان ودرجه مدرک مربیگری آنها ارتباط مستقیم و معناداری با عملکرد تیم­های ورزشی مربیان دارد(01/0 > p، 39/0 = r). با توجه به یافته­های تحقیق می­توان اذعان داشت: مربیانی که از خلاقیت خوبی بهره­مند هستند از عملکرد بهتری برخوردار بوده، ضمن اینکه سابقه مربیگری بیشتر و شرکت در کلاس‏های مربیگری بالاتر در بهبود عملکرد مربیان تیم­های ورزشی مفید بوده است.